Voor senioren met name de 80 en 90 plus die heel weinig meer kunnen bewegen of een fysieke beperking hebben proberen we in Ouderkerk aan de Amstel een aangepaste beweegmogelijkheid aan bieden.
Afgelopen maandag heb ik weer een ritje met de rolstoelfiets gemaakt. Het biedt ouderen (die dus vaak de hele dag binnen zitten) de mogelijkheid om te genieten van een heerlijke fietstocht. Ik ben al 5 jaar vrijwilliger bij dit project. In de zomermaanden stel ik me ongeveer 10x beschikbaar om te helpen. In het kader van mijn ambassadeurschap Sport en Bewegen in de gemeente Ouder-Amstel maak ik hier ook reclame voor.
Dit keer hadden we een 91 !!! jarige mevrouw in de rolfietsstoel waarmee we richting Amsterdam zijn gefietst en weer terug door de Middelpolder. Onderweg in het Amstelpark een korte pauze met een kopje koffie. Verrassend te horen dat ze zei is dat ze vroeger nog les van me had gehad bij SSO (de voorloper van Coherente). Inderdaad 43 jaar !!! geleden tijdens mij studie aan de Academie voor lichamelijke opvoeding, ik was 21 jaar en in het kader van een stage heb ik toen beweeg lessen voor volwassenen geven in de sporthal in Ouderkerk om hun fitheid te verbeteren. Dat wist ze na 43 jaar nog te herinneren. Leuk verhaal natuurlijk.
Overigens is er in Ouderkerk ook het project fietsmaatjes, waarbij gasten die wat mobieler zijn in een duo fiets gewoon mee kunnen fietsen om lekker in beweging te blijven. Hierbij zijn de gasten zelf wat actiever.
Beide projecten zijn alleen mogelijk met vrijwilligers. Het is leuk om te doen en je hoort nog mooie verhalen van vroeger, want de gasten hebben best wel wat te vertelllen. Voor meer informatie meld je bij je welzijnsorganisatie in je gemeente of kijk op fietsmaatjes
Vrijdag bij aankomst was het nog droog en gelijk in de middag 80 km gefietst. Zaterdag twijfelachtig weer, maar toch nog 60 km gefietst met af en toe een flinke bui. Zondag regen, alternatief was een mooie wandeling van 3 uur gemaakt in de bossen rondom Bödefeld. Maandagochtend was het droog maar frisjes en toch nog 60 km gefietst naar de Kahler Asten 841 m het hoogst punt in het Sauerland. In de middag weer terug naar Nederland.
Mijn Axalko frame van hout, gemaakt diep in de bossen van het wielergekke Spaans Baskenland weer goed kunnen testen. Dit keer wat langere klimmen, afgewisseld met korte steile klimmetjes, dus continu op en af over goede wegen.
Het AXALKO fietsframe van hout fietste weer echt heel goed. Het is echt een prachtig, comfortabel en bovendien duurzaam frame. Met een enkelblad 40 voor en bergverzet 10-36 achter kwam ik overal goed tegenop. Bij deze nog wat sfeerfoto’s.
Sport en/of Bewegen in de warmte van 25 gr C of meer.
Hoe bereid je voor, wat doe je tijdens een evenement en wat doe je achteraf.
Sporten in de warmte: in triathlons, wielerwedstrijden, hardloopevenementen en de Tour de France met fietsvrienden 1 dag voor de profs uit. Ik heb het allemaal ervaren en meegemaakt en weet precies wat te doen.
Afgelopen zondag was ik als toeschouwer aanwezig bij alweer de 38ste Ronde Hoeploop in Ouderkerk aan de Amstel waar het startschot gelost werd door wethouder sport en financiën Victor Frequin. Ijsclub de Amstelbocht organiseerde dit evenement met maar liefst 70 vrijwilligers. En laat ik maar meteen met de deur in huis vallen, dat hebben ze uitstekend gedaan. Er was overal goed over nagedacht.
In het verleden heb ik zelf verschillende keren meegedaan en ook onder plotselinge warme omstandigheden. Dat was ook nu weer het geval. Het zal velen in het nieuws niet ontgaan zijn dat er ondanks de niet idioot hoge temperaturen (23-24 gr C) bij andere hardloopevenementen in het land o.a. Leeuwaarden en Leiden (veel) lopers in problemen kwamen. Bij de Ronde Hoeploop was dit ondanks de 18 km niet of nauwelijks het geval. Althans niet met ernstige problemen. En dat had een reden.
Er was door de organisatie met name heel goed geanticipeerd op de plotselinge warmte van de afgelopen dagen. Als loper kan je je binnen een paar dagen niet goed voorbereiden op de warmte en moet je als organisatie maatregelen nemen om oververhitting of zelfs hitte beroertes te voorkomen. Zo waren er:
– 4 verzorgingsposten onderweg met drank en sponzen om te koelen o.a. met extra waterpunten met behulp van Waternet
– bij een paar boerderijen waren langs het parcours door bewoners extra mogelijkheden aangeboden om te koelen d.m.v. waterslangen/sproeiers
– bij de finish een wagen van Medical support met gecertificeerde EHBO ers en een arts om bij deze warme omstandigheden indien nodig te assisteren
– twee fietsende EHBO ers op het parcours, met kleine draagbare AED’s in de EHBO rugzak en mobile communicatie apparatuur
– ook bij de finish na afloop voldoende mogelijkheden om te koelen met koud water/sponsen en de beschikking over ice packs van de sporthal Bindelwijk
– een arts bij de finish die sommige finisher’s eruit pikte en even extra aandacht gaf en hielp. Echt top dat die daar stond.
– na de 2 km loop voor kinderen, koele drankjes en extra koelen met sponsen in de nek. Dat onthouden ze hun hele leven: bij hitte en/of warm weer goed koelen en drinken !!!
– na afloop de mogelijkheid voor een krentenbol en/of banaan om de energiehuishouding weer snel aan te vullen en natuurlijk een mooie medaille voor iedereen of zelfs bekers voor de winnaars.
Zo goed als alles gesponsord door plaatselijke ondernemers/bedrijven.
Waar een klein dorp Ouderkerk aan de Amstel groot in kan zijn door middel van een uitstekende organisatie.
Zondag 27 april heb ik de Hennie Kuiper classic van 115 km gereden (met 1480 hoogtemeters) in Ibenbüren Dld. net over de grens bij Enschede. Ik kon zo het prachtige AXALKO fietsframe van hout goed uit te testen. De Oldenzaalse wielerclub 👏 🤙 had een prachtige maar ook technische route uitgezet. Veel korte soms steile klimmetjes, continu op en af, veel bochten en smalle soms slechte weggetjes. Het AXALKO fietsframe van hout fietste echt heel goed, comfortabel en absorbeerde met name de hobbelige slechte stukken wegdek heel goed. Dat kon je vooral in de snellere afdalingen merken.
Ik had er heel wat bekijks mee en tijdens het fietsen schoten zo’n 30 tal mensen me aan. Na afloop nog even op de foto met Hennie Kuiper himself een van de grootste Nederlandse wielrenners o.a. Olympisch en wereld kampioen, winnaar van 4 grote wielermonumenten en winnaar van etappes in de Rondes van Frankrijk, Italië en Spanje.
Een lezing over hoe het fietst op staal, aluminium, carbon, titanium en hout. Op alle types heb ik de afgelopen 45 jaar gefietst en kan er dus wel wat zinnigs over zeggen. Ik heb op mijn AXALKO frame in totaal nu zo’n 3000 km gefietst en is mijn vaste racefiets geworden.
(de beide foto’s wel op schermvullende weergave zetten en dan wat uitvergroten als je het wilt lezen)
De 1e week van april in weekblad Ouder-Amstel de Column: ‘Beweegt u wel genoeg volgens de nationale beweeg richtlijn?’
Bij deze de link van de Column.
Walking voetbal is een aangepaste vorm van veldvoetbal voor 65 plus, waarbij niet gerent wordt, niet boven de heup geschoten wordt, geen slidings mogen worden gemaakt, er geen buitenspel is. Het wordt gespeeld op een klein deel van het grote voetbal-veld.
Het is overigens niet alleen voetballen, maar ook pas-en schiet oefeningen, coördinatie-, balance- en lenigheid oefeningen, voetgolf en afsluitend een partijtje Walking voetbal. Een prima beweegsessie van ongeveer 1 1/2 uur met af en toe een korte pauze voor uitleg. Zo blijf je als 65 plussers toch lekker bezig en werk je aan gezond en fit blijven.
Fietsen in de Atacama woestijn in noord Chili en de hoogvlakten (altiplano) in zuidwest Bolivia. Een lezing of presentatie hierover voor je vereniging, team of bedrijf? Hoe verloopt zo een reis? Welke problemen kom je tegen? Hoe bereid je je hier goed op voor? Wat voor materiaal en kleding neem je mee enz. enz.
Fietsen komt er toch niet veel van de laatste tijd. En wat is er nu mooier om op deze regenachtige, winderige, sombere en saaie decemberdagen mijn film/documantaire te gaan kijken. Ingesproken door een Engelse David Attenborough achtige voice over stem. Nee, grapje maar het lijkt er wel veel op. Het maakt de film wel helemaal af.
Fietsen op hoogvlakten in adembenemende landschappen, langs bergen van 6 tot 7000 hoog, vulkanen, salars (zoutvlakten), geisers en prachtige kleurrijke laguna’s op 4500 m hoogte met duizenden flamingo’s. En als kers op de taart fietsen over de wereldberoemde zoutvlakte “Salar de Uyuni” in Bolivia.
Bekijk het op een rustig moment en neem er even de tijd voor, want de film duurt 31 minuten. En vergeet bij de instellingen op de You tube weergave niet de kwaliteit op 1080p HD te zetten, dan krijg je de mooiste beelden.
Het was echt prachtig en mijn mooiste fietsreis die ik in de afgelopen 45 jaar heb gemaakt. Alles gefilmd met een kleine actie camera, de DJI Osmo 5 pro, mijn iPhone 14 en alles zelf gemonteerd in Final Cut pro for iPad. Je kan er tegenwoordig prachtige opnamen met maken.
Bijdeze de link naar You tube https://youtu.be/M3u8GtDMvQ0
Gisteren was ik aanwezig bij de uitreiking van het boek EVERT in Hindeloopen. Het is het levensverhaal van schaatslegende Evert van Benthum, tweevoudig winnaar van de Elfstedentocht in 1985 en 1986. Het boek is geschreven dor Ron Couwenhoven en de vrouw van Evert Jeanette.
In 1985 en 1986 mocht ik aan de wedstrijd deelnemen en finishte uiteindelijk ruim binnen de tijd. Missie voltooit. In 1997 als recreant meegedaan en ook goed gefinisht. Ik kon vrij goed schaatsen, maar was natuurlijk niet een echte topper. Ik had een wedstrijdlicentie en was op mijn 18e al lid geworden van de Friesche vereniging van Elfsteden. Dat kon ook bijna niet anders met een vader die de Elfstedentocht 2x had gereden. En dat wilde ik dus ook. Hij zei: je mag dan wielerwedstrijden en triathlons gewonnen hebben, maar een Elfstedentocht heb je nog nooit gereden. In 1985 kwam daar verandering in en stond ik eindelijk in de startkooi vlak voor de start tussen alle andere wedstrijdrijders.
In hoofdstuk 12 van het boek met kop “Alleen vooruit” pagina 114 wordt het volgende geschreven:
“Deze keer wilde ik (Evert) vroeg in de kooi staan, en niet weer als een van de laatste aankomen, zoals het jaar daarvoor. Deze keer was ik (Evert) zelfs te vroeg, want de startkooi was nog niet open. Ik (Evert) stond uiteindelijk helemaal vooraan, tegen de tralies aan, tussen de benen van Axel Koenders en Jos Geijsel, die op een klapstoeltje zaten om hun benen te sparen. Zo stond ik (Evert) niet in de verdrukking.”
Zo sta ik en Jos met deze vermelding in het boek “Evert”. Bij de presentatie van het boek vroeg ik of hij er nog een leuke tekst als herinnering in wilde schrijven. Hij herkende me gelijk, wat ik na 38 jaar ook alweer apart vond, en herinnerde zich de klapstoeltjes. En zo schreef hij dus:
“Voor Axel. 1986 hield Axel mij uit de drukte in de kooi, overwinning aan Axel te danken.”
Ik heb er ook nog leuke foto’s van, die voor zich spreken en natuurlijk nog even met Evert op de foto met zijn boek vasthoudend. Ik ben weer een unieke foto en een heel leuke ervaring rijker.
